یه روزی دیگه کسی که من رو یادش باشه نیست.شاید 100 سال دیگه فوقش 200 سال بعد کسی نیست که (نام و نام خانوادگی وی سانسور گشت:)) رو به بیاد بیاره.حالا وقتی منو قرار نیست کسی به یاد بیاره چه اهمیتی داره که چی جوری زندگی کنم,چه اهمیتی داره به خاطر کارهام یا خودم از کسی خجالت بکشم,چه اهمیتی داره غصه زندگیم یا مشکلات یا بدبختی هام رو بخورم,چه اهمیتی داره وقتی 200 سال بعد منو کسی یادش نمیاد به کسی که خیلی دوستش داشتم و دارم و گذاشتمش و رفتم اس ام اس ندم و نگم دلم خیلی برات تنگ شده:) .
مشهد که رفتم خیلی چیزها یاد گرفتم,خیلی کارها برخلاف شخصیت قبلیم انجام دادم,با خیلی از ترس هام روبه‌رو شدم,باورتون نمیشه ولی من از اینکه رستوران غذا بخورم ترس دارم به خاطر همین یکی از پیروان پروپاقرص اسنپ فود و ریحون و... ام یا از اینکه وقتی کاری انجام میدم بقیه نگاهم کنند بدم میومد یا از جاهای شلوغ یا از صحبت کردن و بحث کردن با بقیه.
من رفتم جایی که باید با بقیه غذا میخوردم با بقیه میخوابیدم,میرفتم تو حرمی که خیلی شلوغ بود,روزا بیکار بودم و مجبور بودم با بقیه حرف بزنم,جایی رو بلد نبودم و مجبور بودم از بقیه بپرسم و باهاشون حرف بزنم,مجبور بودم برم رستوران وگرنه از گشنگی میمردم:),مجبور بودم با راننده اسنپی که داره منو میبره راه اهن حرف بزنم و اون جکایی که درباره قزوینی ها هست رو بگه و باهم بخندیم و منم از بیخ همه چی رو تکذییب کنم(الکی).
مشهد رفتم یاد گرفتم باید زندگی کرد,باید کاری کنی به خودت خوش بگذره,زندگی این چهار دیواری ای که من یه عمر خودمو توش زندانی کردم نیست,خیلی بزرگتر و زیباتر و جذاب‌تر از این حرفاست.
خلاصه,هرکاری که دوست دارید انجام بدید همه چی رو امتحان کنید ,با مشکلاتتون بجنگید,باهاشون کنار بیاید,ناامید نشید,بچه ها رو دوست داشته باشید مخصوصا دختر بچه ها:)،خوش اخلاق باشید,خوب زندگی کنید,پدر و مادر خوبی باشید,نزدیکانتون رو دوست داشته باشید برای انجام کاری هم تردید نکنید چون چه آدم خوبی باشید یا بد ,چه خوب زندگی کنید یا نه,یه روزی دیگه کسی شمارو یادش نمیاد:)
+بهش اس دادم گفت فراموشت کردم و دیگه بهم پیام نده:),خیلی خوشحال شدم فراموش کرده,جدی میگم:) .
++شبتون بخیر،عاقبتتونم بخیر:)
خیلی بعد نویس آقا پشمام یادم نیست این یارو کی بوده که بهم گفته فراموشت کردم و دیگه بهم پیام نده.🤣🤣🤣🤣
