احتمالا شما هم بدونید،بدترین چیز برای من بلاتکلیفیه.اینکه ندونم باید چی کنم،بدونم و انجام ندم،اینکه هی بین چندتا موضوع بچرخم و هیچ کدوم رو درست دنبال نکنم.اینکه بدون برنامه جلو برم و اخرم به هیچکاری نرسم.
این مدت خیلی درگیر بودم.درگیر همه چی.همه چی رو باهم قاظی کرده بودم میخواستم همزمان هم به درسای دانشگام برسم،هم به علایقم برسم،هم کار کنم،هم به فکر ازدواج باشم،هم ورزش کنم،همه کار دلم میخواست همشون رو دنبال کنم به همه چیز برسم ولی خب یه روز 24 ساعته.یه روز میگفتم گور بابای زندگی برو کارهایی که دوست داری انجام بده،یه روز میگفتم نه برو پی کار و پول جمع کردن و ازدواج این ها،فرداش میگفتم نه این نه اون همه با هم،فرداش میفهمیدم همه با هم رو نمیشه انجام داد.
بالاخره یه روز نشستم یه لیستی درست کردم،چیا دارم و چیا ندارم!
توی چیا ندارم خیلی چیزها نوشتم،مدرک دانشگاهی ندارم،پایان خدمت ندارم،توی خیلی از چیزها یه مهارت کمی دارم،اشپزی،نقاشی،برق،تکنولوژی و... ولی توی هیچ کدومشون مهارت کاملی ندارم،نوشتم تجربه ندارم و ال و بل و فلان ندارم.
چیا دارم ها تعدادشون خیلی کمتر بود ولی یه چیز بود که اگه درست ازش استفاده بشه و قدرش رو بدونی میتونه همه چیا ندارمهارو پر کنه.
اسمش جوونیه.و اینجاست که این جمله جوونی سرمایه است معنی میشه.میتونم این سرمایه رو بدم و به جاش مدرک و مهارت و تجربه بگیرم میتونم رو تخت لم بدمو پستای انگیزشی اینستا رو بخونم،با انجام کارهای بیهوده الکی هدرش بدم یا ارزون بفروشمش!
"الان میدونم باید یاد بگیرم،هرثانیهای رو که دارم "
+من باب پست بالا ،حرکات خیلی خفنی زدم که فعلا بهتون نمیگمD:
++چطوریایید؟:))))
+++به کنکوریها:درساتونو خوب بخونید،بدونید که هرچی درسای دبیرستان هست رو باید تو دانشگاه بخونید.اگه الان نخونید علاوه بر اینکه دانشگاهی که نمخواید قبول نمیشید مجبورید دیگه تو دانشگاه بخونیدشون،بخوانید فرزندانم:)
++++یکی را از خود راندم،الان پشیمانم:(
+++++از همون پست های اینستا;)